خرید زمین در مناطق آزاد

مناطق آزاد تجاری-صنعتی مطابق با قانون چگونگی اداره مناطق آزاد مصوب سال 1372 اداره می‌شوند؛ قانونی که مورد تأیید بند الف ماده 112 قانون برنامه پنجم توسعه و پس از آن بند الف ماده 65 قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور قرار گرفته است و به صراحت اعلام می‌كند سازمان‌های مناطق آزاد باید منحصرا براساس همین قانون یعنی قانون چگونگی اداره مناطق آزاد اداره شوند.

براساس ماده 24 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد، هر سازمان منطقه آزاد قادر به بهره‌برداری و واگذاری زمین در محدوده همان منطقه آزاد است.
به موجب این مجوز در قانون، آیین‌نامه نحوه استفاده از زمین و منابع ملی در مناطق آزاد در سال 1372 به تصویب وزرای عضو شورای عالی مناطق آزاد رسید که بعدها و برای ایجاد سازوکار دقیق‌تر با استناد به تبصره 4 ماده 52 آیین‌نامه مالی و معاملاتی مناطق آزاد، دستورالعمل اجرائی آیین‌نامه نحوه استفاده از زمین و منابع ملی توسط دبیر وقت شورای‌عالی مناطق آزاد و در سال 1393 به کلیه سازمان‌های مناطق آزاد ابلاغ شد.
با توجه به تمام مسائل پیش‌گفته مشخص می‌شود که نحوه استفاده از اراضی در مناطق آزاد دارای اسناد بالادستی و پایین‌دستی متعددی است و همه سازمان‌های مناطق آزاد موظف به اجرای دقیق و کامل آنها هستند و هرگونه تخطی یا خروج از چارچوب این مقررات، مستوجب پیگرد قانونی برای مسئولان مربوطه خواهد شد. با همه این تفاسیر، یکی از اسناد بالادستی و تابلوی راهنمای عملکرد مسئولان مناطق آزاد، اساسنامه سازمان‌های مناطق آزاد است.
در اساسنامه مناطق آزاد، وظایف و اختیارات مجمع عمومی، هیئت‌مدیره، مدیرعامل و بازرسان قانونی برشمرده شده است. با توجه به بند الف ماده 17 اساسنامه سازمان‌های مناطق آزاد و در توضیح و تبیین اختیارات هیئت‌مدیره این سازمان‌ها اختیار «تعیین روش‌های اجرائی انعقاد هرگونه قرارداد و مشارکت با اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از داخلی و خارجی» برای اعضای هیئت‌مدیره سازمان‌های مناطق آزاد محفوظ دانسته شده است.
 اما سؤال اینجاست که اعضای هیئت‌مدیره برای تصمیم‌گیری درخصوص موافقت یا عدم موافقت با انعقاد قرارداد و واگذاری زمین به متقاضیان سرمایه‌گذاری، به چه اسنادی نیاز دارند؟
پاسخ در بند 4 ماده 4 دستورالعمل اجرائی نحوه استفاده از زمین ذکر شده؛ در این بند آمده که «به منظور تصمیم‌گیری هیئت‌مدیره برای واگذاری زمین و انعقاد قرارداد ارائه مدارک زیر ضروری است:

الف- درخواست زمین
ب - ارائه برنامه اجرائی شامل کلیات طرح اجرائی، برنامه تأمین مالی مطمئن و برنامه زمان‌بندی اجرا
ج- ارائه توجیهات فنی لازم برای میزان زمین مورد نیاز براساس طرح پیشنهادی
د- مجوز فعالیت
ه- ارائه اساسنامه آگهی آخرین تغییرات، ترازنامه تا سه سال آخر (در صورت وجود) و گردش مالی حساب بانکی برای اشخاص حقوقی یا سهام‌داران حقوقی شرکت تازه‌تأسیس و مدارک شناسایی و احراز هویت اشخاص حقیقی
و- ارائه اسنادی که تمکن مالی متقاضی و بهره‌گیری از توانایی‌های تخصصی برای اجرای پروژه را محرز نماید»

با عنایت به ابلاغ این دستورالعمل به کلیه سازمان‌های مناطق آزاد و لزوم اجرای بند به بند دستورالعمل مربوطه مشخص می‌شود که تخصیص زمین به متقاضیان سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد سهل و ممتنع است.
از طرفی تخصیص زمین به فعالان اقتصادی سهل و ساده است زیرا بوروکراسی اداری در مناطق آزاد بسیار کمتر از سرزمین اصلی است. در مناطق آزاد متقاضی سرمایه‌گذاری طرح خود را با استاندارد‌های معرفی‌شده تحویل سازمان می‌دهد و با توجه به لزوم برگزاری جلسات هیئت‌مدیره به صورت حداقل ماهانه یک ‌بار، در اسرع وقت تکلیف سرمایه‌گذار روشن و مشخص مي‌شود.
از طرف دیگر واگذاری زمین در مناطق آزاد ممتنع است زیرا بدون ارائه توجیهات فنی و اقتصادی از سوی متقاضیان سرمایه‌گذاری، امکان موافقت هیئت‌مدیره سازمان منطقه آزاد با واگذاری زمین وجود نخواهد داشت.

اباذر آذربون ـ کارشناس ‌ارشد حقوقی دبیرخانه شورای‌عالی مناطق آزاد

abazar.azarboon@gmail.com

 

میثم غلامی امتیاز به خبر :

ارسال نظرات

نام

ایمیل

وب سایت

نظرات شما

هم اکنون هیچ نظری ارسال نشده است. شما می توانید اولین نظردهنده باشد.

آخرین اخبار آرشیو