کشور ایران بهواسطه سه مزیت اصلی «کم بودن میزان بدهیهای خارجی»، «کم بودن میزان بدهیهای دولت» و «امکان جهش اقتصادی و نرخ بازدهی بالا» در کنار بهرهمندی از منابع طبیعی، بستر مناسبی را برای سرمایهگذاران خارجی فراهم کرده است، اما تجربه سالهای گذشته نشان میدهد نحوه ورود منابع مالی بهگونهای بوده که منافع ملی را تامین نمیکرده و تنها نقش تسهیلکننده برای واردات کالاهای خارجی داشته است.