مدیرعامل کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران گفت :بسیاری از شرکت‌ها در کشورهای اروپایی که در قدیم به عنوان طرف‌های تجاری ما بودند اعلام آمادگی کردند ولی شرط همکاری آن ها لغو تحریم است.
به گزارش پایگاه خبری مناطق ازاد و ویژه اقتصادی به نقل از ایسنا، محمد حسین داجمر با بیان اینکه با مذاکراتی که در ژنو انجام شد گشایش‌هایی صورت گرفت اظهار کرد: قبل از تحریم حجم بیشتر تجارت ما با کشورهای اروپایی و در درجه اول کشور آلمان بود ولی به خاطر مسائل تحریم در حال حاضر تجارت ما بیشتر با کشورهای چین و پس از آن کره، تایوان و مالزی است.
وی افزود: خیلی از شرکت‌هایی که در قدیم به عنوان طرف‌های تجاری ما بودند بعد از مذاکرات ژنو جلساتی گذاشته و به ما اعلام همکاری کردند ولی شرط همکاری آن ها لغو تحریم است.
داجمر تاکید کرد: ما در حال پیگیری برنامه‌های گذشته هستیم که مهم‌ترین آن فعال‌کردن خطوط در اروپا است و در چند سالی که تحریم در این بخش آغاز شد بر مقابله با تحریم متمرکز بودیم.
وی افزود: کانتینر شرکت ون‌های تایوان، نخستین کمپانی خارجی است که پس از وقفه‌ای چندین ساله بار دیگر در کرانه بندر شهید رجایی توقف کرد و بنا بر اعلام معاون سازمان بنادر قرار است تا دوم مرداد ماه دومین کشتی نیز به بندر رجایی برسد که با توجه به مذاکرات انجام شده با طرف‌های خارجی، این روند به زودی از سوی شرکت‌های دیگر ادامه پیدا می‌کند.
مدیرعامل کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران افزود: شرکت‌های دیگری نیز اعلام آمادگی کردند ولی هنوز برنامه خاصی در این زمینه ارائه نشده است.
نخستین نشانه‌ها از لغو تحریم‌های اقتصادی ایران، از جنوب کشور سر برآورده تا با لغو تحریم بندر شهید رجایی، یکی از بزرگترین بندرهای کانتینری خاورمیانه بار دیگر حضور در عرصه بین‌المللی را تجربه کند.
به گفته معاون سازمان بنادر، سه شرکت دیگر کشتیرانی دنیا نیز به زودی وارد بندر شهید رجایی می شوند تا به این ترتیب بخش دیگری از ظرفیت این بندر بزرگ بار دیگر به جریان بیفتد.
موقعیت جغرافیایی مطلوب ایران که با توجه به دسترسی به آبهای آزاد می‌تواند نقش بسزایی را در ترانزیت کالا از آسیا به اروپا بازی کند، در سایه تحریم‌های سال‌های قبل از بین رفت و با توجه به ممنوعیت ورود و خروج شرکت‌های کشتیرانی به بنادر ایران بسیاری از کشورهای منطقه و حاشیه خلیج فارس از این موضوع بهره بردند.
اما در کنار این فرصت از دست رفته، محدودیت‌ها باعث شد حتی مواد اولیه و کالاهای مورد نیاز در داخل کشور نیز با مشقات فراوان به دست مردم برسد.
در سال‌های قبل کشتی‌های خارجی باید کانتینرهای مورد نیاز ایران در سواحل یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس پیاده می‌کردند تا این اجناس به داخل کشور منتقل شوند؛ عملیاتی که هزینه بار را تا حد زیادی افزایش می‌داد و البته زمان تحویل را نیز گاهی تا چند ماه بالا می‌برد.