وزارت خارجه این کشور برای اتصال افغانستان به آب های آزاد و کشورهای اروپایی طرح "راه لاجورد" را که جزیی از راه ابریشم است را به منظور کاهش موانع ترانزیتی و تجارتی و توسعه عملیات مشترک گمرکی بین کشورهای افغانستان، ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان و ترکیه، مطرح کرده است. این راه، افغانستان را از طریق جاده و خط آهن به اروپا متصل می کند. 
افغان ها معتقدند که این مسیر، جاده‌ای تاریخی است که حدود دو هزار سال قبل، لاجورد و سایر سنگ های قیمتی افغانستان از این مسیر به کشورهای قفقاز، روسیه، بالکان و اروپا و شمال افریقا صادر می شده و دلیل انتخاب نام "راه لاجورد" نیز به همین دلیل است اما راه جدید از مسیر کشورهای ترکمنستان، آذربایجان و گرجستان به دریای سیاه و پس از عبور از ترکیه به آبهای آزاد متصل می شود به این صورت که از بنادر "تورغندی" و "آقینه"  افغانستان آغاز و به بندر"ترکمن باشی" در ترکمنستان ختم می شود، پس از گذر از دریای خزر، به "باکو" پایتخت "آذربایجان" و سپس در "تفلیس" پایتخت "گرجستان" تا بنادر "پوتی" و "باتومی" دریای سیاه رفته و از آنجا به "قارس" در "ترکیه" و در نهایت به "بندر استانبول" و به اروپا متصل می شود. 
ترانزیت کالا از مسیر ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان و ترکیه از طریق جاده و خط آهن، مناسب ترین راه تجارت میان افغانستان، آسیای میانه، قفقاز و اروپای مرکزی بوده و موثرترین راه اتصال آسیای جنوبی با کشورهای اروپایی است به طوری که با استفاده از این مسیر، کالاهای تجارتی 3 تا 4 روز کوتاه تر از سایر مسیرهای ترانزیتی انتقال می یابند. 
هم چنین انتقال کالا از طریق بندر کراچی در پاکستان به شهر مرزی جلال آباد حدود ۱۴ روز وقت می برد و هزینه انتقال یک کامیون کالا بیش از ۵ هزار دلار خواهد شد. از مسیر قزاقستان نیز باید ۴ هزار دلار برای هزینه های آن کنار گذاشت. در حالی که از مسیر "راه لاجورد" 2 هزار و ۲۰۰ کیلومتر و حدودا 3 هزار و ۲۰۰ دلار هزینه خواهد داشت. 
اهمیت این مسیر برای افغانستان، کوتاه ترین، ارزان ترین و مطمئن ترین مسیر برای رسیدن به مناطق مذکور است. مسئولان اتاق های صنایع و وزارت افغانستان، این راه را برای ترانزیت کالاهای کشور و همچنین از لحاظ اقتصادی بسیار با اهمیت می دانند. محمد اشرف غنی احمد زی، رییس جمهور این کشور پس از رسیدن به قدرت، همواره اعلام کرده است که پیشرفت و انکشاف اقتصادی را در اولویت کاری خود قرار خواهد داد و افغانستان را به مرکز ترانزیتی روابط تجارتی آسیای میانه تبدیل می‌کند. 
راه لاجورد، زمینه های سرمایه گذاری، اشتغال و تولید را میسر ساخته و برای توسعه و رشد اقتصادی این کشور حائز اهمیت است.
خان جان الکوزی معاون اتاق تجارت و صنایع افغانستان می گوید: انتقال کالا از طریق خط آهن یکی از کم هزینه ترین شیوه های ترانزیت است که افغانستان طی 13 سال گذشته قادر به استفاده از این مزیت نبوده است. وی اعتقاد دارد کشور چین حاضر است در این راه به ارزش 40 میلیارد دلار سرمایه گذاری کند. 
خط راه آهن مرمره و تونل تحت‌البحری تنگه بُسفر بین اروپا و آسیا در اکتبر سال گذشته به اتمام رسیده است و آغاز به کار راه آهن قارص ـ تفلیس ـ باکو در سال 2015 اعلام شده است. گفته شده از این مسیر سالانه 5 میلیون تن محموله باری و یک میلیون نفر جابجا خواهند شد.
این در حالی است که بندرعباس و بندر چابهار نیز از مسیرهایی هستند که افغانستان را به آب های آزاد متصل می کنند، که مسیر بندرعباس برای این کشور اقتصادی نیست و بندر چابهار برای تبدیل شدن به یک بندر بین المللی دست به کار شده است. 
 کمربند اقتصادی جاده ابریشم به‌دنبال تقویت روابط اقتصادی چین با 20 کشور آسیایی ـ اروپایی، از جمله افغانستان است. جمعیت این حوزه نزدیک به 3 میلیارد نفر است و با مساحت نزدیک به ۵۰ میلیون کیلومتر مربع، سرشار از منابع انرژی، مواد معدنی، فرصت‌های گردشگری، فرهنگ غنی و زمین‌ های حاصلخیز برای زراعت است. 
تا به امروز، موافقت‌نامه کمربند اقتصادی جاده ابریشم میان ۲۴ شهر از هشت کشوری که در مسیر این کمربند قرار دارند جهت گسترش همکاری، توسعه و رفاه منطقه‌ای به امضا رسیده است. 
در طرح جاده ابریشم جدید نیز افغانستان به‌عنوان پلی در قلب آسیا برای اتصال آسیای جنوبی، آسیای مرکزی و شرق میانه معرفی شده است. 

منبع: ماهنامه آغاز