«دو پادشاه در یک اقلیم نمی‌گنجند»، این ضرب‌المثل را به دفعات شنیده و از آن گذر کرده‌ایم؛ شاید حال امروز مناطق آزاد با بعضی از دستگاه‌های دولتی در کشور مصداق بارز همین ضرب‌المثل باشد.

سالهاست در ایران ظرفیتی به نام مناطق آزاد تجاری برای رونق اقتصاد ایجاد شده است. اگرچه مدیران آن به دور از هیاهوی سیاست مشغول به کارند اما کمتر به ظرفیت های آن رجوع می شود. استراتژی تشویق توسعه صادرات، اساسا پس از یک دوره سخت در عموم کشورهای در حال توسعه بوجود آمد تا به جای سیاست واردات، به سراغ توسعه اقتصادی به پیش بروند.

گفته می شود مناطق آزاد مرکز جذب سرمایه گذاری خارجی، تولید، توسعه صادرات و ایجاد اشتغال پایدار هستند. اما تحقق این امر بواسطه اجرای سیستم برونگرایانه ای است که بتواند در جذب سرمایه و یا کسب بازار موفق عمل نماید. 

عضو انجمن دوستی ایران و هند با اشاره به مزیت مناطق آزاد ایران برای جذب سرمایه گذاری خارجی، این مناطق را دروازه توسعه روابط اقتصادی و فرهنگی ایران با سایر کشورها به ویژه هند می داند. 

در شرایطی که تحریم‌ها هر روز حلقه خود بر گردن اقتصاد ایران را تنگ‌تر می‌کند، استفاده از پتانسیل‌های حقوقی و نهادی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، تجاری و صنعتی می‌تواند راهکاری مناسب برای دور زدن تحریم‌های ظالمانه آمریکا بدون ترس از کاهش شفافیت یا رواج فساد باشد.

یکی از مهم‌ترین مولفه‌های توسعه در تمام دنیا خصوصا در حوزه‌های کلان اقتصادی، ثبات مدیریت است؛ ثباتی که این فرصت را به مدیران برای پیاده‌سازی برنامه‌ها، اهداف و پیشبرد کارها در مسیر توسعه کلان اقتصادی در هر کجایی و هر سیستمی می‌دهد.