باور کنید عالی است که کسی دوستی داشته باشد ساکن تبریز زیبا، بعد همان دوست خوب، یک غروب سه شنبه در میانه اردیبهشت خنک 1392، تماس بگیرد و پیشنهاد بدهد که به تبریز بروم و از آن جا با هم به سفری دو روزه برویم به بهشت ایران زمین، بکرترین نقطه ایران، سرزمینی که به حق اسمش را گذاشته اند «سرزمین زیبایی ها»... شما به جای من باشید در پاسخ دعوت این دوست چه می کنید؟! وقت تلف می کنید و جواب نمی دهید؟! بهانه می آورید و نمی روید؟! یا به سرعت شال و کلاه می کنید و با اولین پرواز خودتان را به تبریز می رسانید؟!...